Η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας μήτρα των σκανδάλων!

Δείτε το video :



04/05/09
Απόσπασμα από την Ομιλία του Μάρκου Μπόλαρη :

Το διακύβευμα της σημερινής συζήτησης είναι ένα. Η αξιοπιστία του πολιτικού προσωπικού της χώρας να διαχειρίζεται τη δημόσια εξουσία και το δημόσιο πλούτο, το έργο δηλαδή που του εμπιστεύτηκε ο πολίτης.

Και βέβαια η Βουλή δεν σκανδαλολογεί. Και βέβαια η Αντιπολίτευση δεν σκανδαλολογεί. Και βέβαια το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν σκανδαλολογεί. Την πρωτοβουλία για να αχθεί ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας η συγκεκριμένη απόφαση δεν την είχε η Βουλή, ούτε η Αντιπολίτευση, ούτε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Δεν την είχαν τα κόμματα. Ασχολούμαστε εκ καθήκοντος προς τους πολίτες, προς τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και εν τέλει την ίδια τη δημοκρατία, με αλλεπάλληλες δύσοσμες υποθέσεις, με σκάνδαλα, η ύπαρξη και η συνεχής αναπαραγωγή των οποίων, σε συνδυασμό με τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις για τη συγκάλυψη, υπονομεύουν το κύρος των πολιτικών προσώπων.

Τι θα συνέβαινε και πώς θα αξιολογούσατε, κύριοι συνάδελφοι, τη συμπεριφορά του ΠΑ.ΣΟ.Κ., αν παρά τη διαβίβαση της δικογραφίας από τον ανακριτή του 20^ου Τμήματος Αθηνών, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν κατέθετε την πρόταση; Και πολύ περισσότερο τι θα έλεγαν οι πολίτες; Δεν θα μας κατήγγειλαν όλους για συγκάλυψη; Είναι βέβαιο και θα είχαν δίκιο.

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επικαλείται τη διεθνή οικονομική κρίση, προκειμένου να μη συζητηθούν τα σκάνδαλά τους σε βάρος της δημόσιας περιουσίας και της διαφανούς διοίκησης.

Όμως, για την υπέρβαση αυτής της κρίσης χρειάζονται δυο βασικές προϋποθέσεις. Η πρώτη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ενός σχεδίου υπέρβασης της κρίσης με ανάπτυξη και η δεύτερη ένα κεφάλαιο πολιτικής αξιοπιστίας, δηλαδή καθαρές και διάφανες διαδικασίες.

Συνεπώς, η διερεύνηση των σκανδάλων και κυρίως η θεσμική θωράκιση για τη μη επανάληψή τους είναι κορυφαία πολιτική διαδικασία και σε σχέση με την οικονομική κρίση και σε σχέση με τα βάρη, τα οποία καλούνται να επωμιστούν σήμερα οι πολίτες. Το διακύβευμα εν προκειμένω είναι η ίδια η αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου της χώρας τόσο σε προσωπικό όσο και σε θεσμικό επίπεδο.

Ο λαός δεν θέλει πια λόγια. Χόρτασε από τις πομπώδεις διακηρύξεις, από τα μεγαλόπνοα προγράμματα. Αυτό που αναρωτιούνται οι Έλληνες είναι ποιος τους εγγυάται και με ποια αξιοπρέπεια και με ποια αξιοπιστία την υλοποίηση αυτών των προγραμμάτων.