Ζητείται ομορφιά!

Και ξαφνικά, εκεί που στριμώχνεσαι στη Σκουφά και τη Ναβαρίνου, να περάσεις το πεζοδρόμιο –ειδικά αν συναντηθείς με δεύτερο άτομο-, εκεί που σε έχει κυριέψει το άγχος της ημέρας και έχεις το νου σου μη σε πατήσει κανένα ΙΧ ή σου πέσει καμιά …γλάστρα στο κεφάλι –το έχω δει να γίνεται στη Διδότου, μια μέρα που φυσούσε-, ξεπροβάλει μπροστά σου ένας … "μικρός παράδεισος". Δεντράκια φρέσκο-φυτεμένα στην κομμένη άσφαλτο, άνθρωποι κουβεντιάζουν ήρεμα μακριά από τις κλούβες των ματ, παιδιά παίζουν με τις μπάλες και μπορείς να περπατήσεις …ανέμελος για μερικά έστω μέτρα, χωρίς να φοβάσαι τους διερχόμενους παθιασμένους "σύγχρονους αρματοδρόμους" του κέντρου. Εικόνες από μια …άλλη πόλη, κάπου εκεί κοντά που δολοφονήθηκε ο Αλέξης.

"Το πάρκινγκ τους, πάρκο μας"


Υ.Γ. Κι επειδή θα αρχίσουν οι γνωστές παρατηρήσεις περί νομιμότητας του εγχειρήματος κλπ, ας φυτευτούνε πάλι τα "νόμιμα" κομμένα δέντρα στην Κυψέλη, ας δεσμευτούν οι "νόμιμα" χαρακτηρισμένοι χώροι πρασίνου στο λεκανοπέδιο (που στοιβάζονται σε φακέλους πολεοδομιών και δικαστηρίων), ας εφαρμοστεί ο νόμος σε όλα τα αυθαίρετα κτίσματα που τσιμεντοποίησαν την Αθήνα, ας πάρουν επάνω από τα πεζοδρόμια κάθε τι άσχετο αντικείμενο που εμποδίζει την χρήση τους κ.ο.κ. και ας έρθουν μετά να μιλήσουν για "νομιμότητα"…

Απο τον Γιώργο Παπούλια