Πρωτοβουλίες Παπανδρέου για τη νέα γενιά, με κάλεσμα των αρχηγών της αντιπολίτευσης

Ήταν τόσο καλή και ειλικρινής η ομιλία του Παπανδρέου προχθές (όλη εδώ), που δεν ξέρεις σε τι να δώσεις έμφαση.
Στο παρακάτω απόσπασμα βλέπουμε καθαρά την ανιδιοτελή ειλικρινή προσπάθειά του για ένα καλύτερο μέλλον για τους νέους.
Ποιος άλλος πολιτικός στην σημερινή Ελλάδα θα ζητούσε από τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης διάλογο για ένα τέτοιο θέμα;
Τι θα κάνει ο Αλαβάνος; Θα αρνηθεί;

"Η κυβέρνηση έχει αποδειχθεί ανίκανη, παράλυτη, αντιφατική στην αντιμετώπιση της εξέγερσης των νέων. Γι´ αυτό είναι και οι δικές μας ευθύνες αυξημένες, οι ευθύνες της αντιπολίτευσης. Γι´ αυτό το λόγο, θα πάρω πρωτοβουλία να καλέσω τις ηγεσίες των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, να βρεθούμε και, στο μέτρο που μπορούμε, το τονίζω αυτό, στο μέτρο που μας αναλογούν οι ευθύνες μας ως κόμματα αντιπολίτευσης, να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διασφαλίσουμε τα στοιχειώδη για τη νέα γενιά, που δικαίως διαμαρτύρεται. Χωρίς καμία διάθεση καπελώματος, χειραγώγησης ή κομματικής εκμετάλλευσης, να εγγυηθούμε το βήμα για τους νέους, να κάνουμε μαζί ό,τι μπορούμε για να εγγυηθούμε την περιφρούρηση του δικού τους δικαιώματος να ακουστούν ελεύθερα, χωρίς βία, χωρίς κίνδυνο, χωρίς φόβο.
Επαναλαμβάνω και σήμερα: Η Δημοκρατία δεν χρειάζεται κουκούλες, δεν φοβάται το φως, τη διαφάνεια, την ειλικρίνεια, τον διάλογο. Αυτά, τα επιζητεί. Αυτά ζητά και η νέα γενιά, ένα δημοκρατικό βήμα να εκφρασθεί, να διεκδικήσει τις ελπίδες της. Αλλά αυτή η φωνή της, κινδυνεύει να χαθεί, κάτω από τις συγκρούσεις μεταξύ των ΜΑΤ και των διαφόρων κουκουλοφόρων.
Και θα χάσει η Ελλάδα μια ιστορική ευκαιρία, να ακουστεί επιτέλους η φωνή της νέας γενιάς, να ακουστεί δυνατά, να ακουστεί όταν μας λέει ότι "το δημόσιο σχολείο έχει καταντήσει καταναγκαστικά έργα", όταν μας λέει για ένα απάνθρωπο εξεταστικό σύστημα που ισοπεδώνει τον μαθητή και τα ταλέντα του, για αποστήθιση την εποχή που ο καθένας μας κουβαλά μια ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια στον υπολογιστή του.
Καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της ζωής του μαθητή, τις επαγγελματικές, τις πνευματικές, τις ψυχαγωγικές, τις δημιουργικές. Ένα σχολείο που είναι απλώς συμπλήρωμα των φροντιστηρίων. Ένα κόστος για την οικογένεια αβάστακτο, που οδηγεί σε αδιέξοδα, σε νέα αδιέξοδα. Πτυχία χωρίς ανταπόκριση, δημόσιο πανεπιστήμιο όπου διδάσκεται δυστυχώς η συναλλαγή, το αλισβερίσι με τους καθηγητές και τις παρατάξεις, αντί της περιπέτειας, της εξερεύνησης, της γνώσης."
Από τον Γιώργο Κρόγια